Forum Wszystko o Stowarzyszeniu Travois ;) Strona Główna Wszystko o Stowarzyszeniu Travois ;)
To nie jest zwykłe forum... to forum o Travois !
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Samoyed

 
Napisz nowy temat   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum Wszystko o Stowarzyszeniu Travois ;) Strona Główna -> Charakterystyka ras północnych
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Martynka
Administrator
Administrator



Dołączył: 21 Gru 2005
Posty: 1333
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: z Travois =D

PostWysłany: Wto 21:22, 20 Lut 2007    Temat postu: Samoyed

SAMOJED (Samoiedskaia Sabaka)



FCI Standard nr 212 /06.04.1998/D
Pochodzenie: Rosja
Patronat: kraje skandynawskie
Data publikacji obowiązującego standardu: 22.07.1997
Użytkowanie: pies zaprzęgowy i do towarzystwa
Klasyfikacja FCI: grupa V - szpice i psy ras pierwotnych, sekcja 1 - nordyckie psy zaprzęgowe




Krótki rys historyczny
Nazwa rasy "Samojed" pochodzi od plemienia Samojedów zamieszkujących północną Rosję i Syberię. Żyjące na południu tych obszarów plemiona używały do polowania stad reniferów psów białych, czarnych i brązową-plamistych; na północy psy były czysto białe i łagodne, wykorzystywane jako psy myśliwskie i zaprzęgowe. Psy Samojedów żyły w ścisłym związku ze swoimi właścicielami; nawet spały z nimi w namiotach i ich ogrzewały. Brytyjski zoolog Ernest Kilburne Scott w roku 1889 spędził 3 miesiące wśród Samojedów. Wracając przywiózł do Anglii brązowego psa, szczeniaka o imieniu "Sabaka". Później sprowadził z zachodniego Uralu kremową sukę "Whitney Petchora", a z Syberii - śnieżnobiałego psa "Musti". Psy te razem z psami przywiezionymi przez innych badaczy dały początek samojedom zachodniego świata. Pierwszy standard rasy ustalono w Anglii w 1909 roku.
Wrażenie ogólne
Średniej wielkości , elegancki, biały arktyczny szpic, u którego siła, wytrwałość, zwinność, duma i pewność siebie idą w parze z wdziękiem. Charakterystyczny wygląd, tzw. "uśmiech samojeda", powstaje przez połączenie kształtu i ustawienia oczu z ustawieniem kącików warg skierowanych łagodnym łukiem ku górze.
Ważne proporcje
Długość ciała przewyższa wysokość w kłębie o około 5%, a głębokość ciała jest nieco mniejsza od połowy wysokości w kłębie. Długość trzewioczaszki jest mniej więcej równa długości mózgoczaszki.
Temperament
Przyjacielski, pojętny, bystry, żwawy pies o bardzo słabym instynkcie łowieckim. W żadnym wypadku płochliwy lub agresywny. Bardzo towarzyski; nieprzydatny jako pies stróżujący.
Głowa
Silna i klinowata.
Czaszka widziana z przodu i z boku tylko nieco wysklepiona, najszersza między uszami. Mało widoczna bruzda miedzy oczyma.
Stop wyraźnie zauważalny, ale niezbyt mocno zaznaczony.
Nos dobrze rozwinięty, preferowany czarny. W określonych porach roku blednie do tzw. "nosa zimowego", jednak brzegi nosa muszą zawsze być ciemne.
Kufa silna i głęboka, mniej więcej równa długością mózgoczaszce, zwężająca się stopniowo w stronę nosa. Ani spiczasta i słaba, ani ciężka i kwadratowa. Grzbiet nosa prosty.
Wargi ciasno przylegające, czarne i dosyć mięsiste. Kąty warg biegną łagodnym łukiem ku górze i tworzą typowy "uśmiech samojeda".
Zgryz regularny, pełny nożycowy zgodny ze wzorem zębowym, o silnych szczękach i zębach.
Oczy ciemnobrązowe, osadzone głęboko w oczodołach, rozstawione dość szeroko, ustawione nieco ukośnie, migdałowate. Wyraz oczu "uśmiechnięty", przyjacielski, uważny i inteligentny.
Uszy proste, dosyć małe, grube, trójkątne z lekko zaokrąglonymi czubkami. Są bardzo ruchliwe; osadzone wysoko, a przy szerokiej czaszce daleko odsunięte od siebie.
Szyja i tułów
Szyja muskularna, średniej długości, dumnie noszona.
Tułów raczej nieco dłuższy niż wysoki; głęboki i zwarty, jednakże zwinny.
Kłąb dobrze rozwinięty.
Grzbiet średniej długości, muskularny i prosty, u suk nieco dłuższy niż u psów.
Lędźwie krótkie, bardzo mocne i wyraźnie odgraniczone. Zad pełny, silny, muskularny, lekko opadający.
Klatka piersiowa szeroka, głęboka i długa, sięgająca w dół prawie do stawu łokciowego. Żebra dobrze wysklepione.
Linia dolna i brzuch miernie podciągnięte.
Ogon
Dość wysoko osadzony. W ruchu lub przy wytężonej uwadze noszony od nasady nad plecami lub zgięty na bok; w spoczynku powinien zwisać, sięgając stawu skokowego.
Kończyny
Kończyny przednie dobrze ustawione, muskularne o silnych kościach. Łopatki długie, mocno przylegające i skośnie ustawione. Ramię ustawione ukośnie, ciasno przylegające do ciała. Niemal tak samo długie jak łopatka. Łokcie ciasno przylegają do ciała. Staw nadgarstkowy silny, ale giętki. Śródręcze ustawione lekkim skosem.
Stopy przednie owalne, elastyczne, skierowane prosto do przodu, długie, wysklepione, niezbyt zwarte palce; elastyczne opuszki.
Kończyny tylne widziane z tyłu proste i równoległe; bardzo silnie umięśnione. Udo średniej długości, bardzo szerokie i muskularne. Kolano dobrze kątowane. Staw skokowy dość głęboko osadzony i dobrze kątowany. Śródstopie, krótkie, proste i równolegle ustawione.
Stopy tylne takie jak stopy przednie. Wilcze pazury powinny być usunięte.
Chód
Silny, swobodny, robiący wrażenie łatwego, z dalekim wykrokiem. Kończyny przednie mają daleki zasięg, a tylne dają silne odbicie.
Okrywa włosowa
Włos bujny, gruby, elastyczny, gęsty jako idealna ochrona w klimacie polarnym. Samojed ma okrywę podwójną: krótki, miękki podszerstek i dłuższy, twardszy i gładszy włos okrywowy. Włos na szyi i łopatkach tworzy grzywę, obramowującą głowę, szczególnie wyraźną u psów. Na głowie i przodzie kończyn włos jest krótki i gładki, na zewnętrznej stronie uszu krótki, gładki i odstający. Wnętrze ucha dobrze owłosione. Z tyłu uda włos tworzy tzw. "portki". Między palcami rosną włosy chroniące. Ogon bogato owłosiony. Włos u suk często jest krótszy i bardziej miękki niż u psów. W każdym wypadku poprawna sierść winna mieć szczególnie lśniący połysk.
Umaszczenie czysto białe, kremowe lub białe z biskwitem, przy czym podstawową barwą musi być biel z niewielkimi tylko znamionami biskwitowymi. W żadnym wypadku włos nie może być beżowy.
Wielkość
Wysokość w kłębie:
psy: 57 cm (idealna),
suki: 53 cm.
Tolerowane są odchylenia 3 cm w górę lub w dół.
Błędy
Wszelkie odchylenia od wyżej omówionych punków należy uważać za błąd, którego ocena zależy od stopnia odchylenia:
wyraźne wady budowy,
lekka struktura kostna,
sucze psy, samcze suki,
zgryz cęgowy,
żółte oczy,
miękkie uszy,
beczkowata klatka piersiowa,
podwójnie zwinięty ogon,
za krótkie nogi,
silnie wygięte nogi, postawa krowia,
na całym ciele falisty lub krótki włos; włos długi, miękki i zwisający,
nieufność.
Ciężkie błędy
Wyraźnie pozbawione pigmentu miejsca na brzegach powiek i warg.
Błędy wykluczające
oczy niebieskie lub różnobarwna,
przodo- lub tyłozgryz,
uszy nie stojące pionowo,
umaszczenie sprzeczne ze standardem,
płochliwe lub agresywne zachowanie.
Uwaga
Psy muszą mieć normalnie rozwinięte jądra, znajdujące się całkowicie w worku mosznowym.

Źródło:
Grupa V FCI. Szpice i psy ras pierwotnych. Wzorce ras , Klub Szpiców przy Zarządzie Głównym Związku Kynologicznego w Polsce, Warszawa 2000


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum Wszystko o Stowarzyszeniu Travois ;) Strona Główna -> Charakterystyka ras północnych Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin