Wszystko o Stowarzyszeniu Travois ;)

Martynka

Krótka historia wyścigów

Zainteresowanie psimi zaprzęgami pojawiło się na przełomie XIX i XX wieku. Był to czas gorączki złota i polarnych ekspedycji badawczych. Ani poszukiwacze złota ani polarnicy nie przetrwaliby i nie dokonaliby swych odkryć, gdyby nie pracowali z psimi zaprzęgami. Najlepszym przykładem tego jest zdobycie 06.04.1909 roku bieguna północnego przez Roberta E. Peary, któremu towarzyszyło 226 psów.
Badacz korzystał z doświadczeń pionierów, którzy od 1896 roku zaczęli licznie przybywać nad rzekę Klondike na Alasce w poszukiwaniu najcenniejszego z kruszców. Kiedy w zimie Cieśnina Beringa zamarzała, główny ośrodek, miasto Nome, było połączone ze światem jedynie sznurem telegraficznym. Głównym problemem stawał się wtedy transport ludzi i towarów. Można go było rozwiązać tylko w jeden sposób. Biorąc przykład z Eskimosów zaczęto wykorzystywać do pracy psie zaprzęgi. Poszukiwacze początkowo zaprzęgali wszystkie psy, jakie posiadali: bernardyny, mastify, setery. Szybko jednak okazało się, że żadne z nich nie były w stanie dorównać siłą i wytrzymałością psom hodowanym przez Indian.
Poszukiwaczom nie dość było przygód na Dalekiej Północy. Zrodził się wśród nich pomysł, aby zaprzęgi, na co dzień pracujące przy przewozie towarów, zaczęły się ścigać. W 1907 roku założyli "Nome Kennel Club", który w 1908 roku zorganizował pierwsze w historii wyścigi. Zostały one nazwane "All Alaska Sweepstakes".
W 1925 roku po raz pierwszy zorganizowano wyścig "Iditarod". Był hołdem złożonym maszerom uczestniczącym w transporcie soczewicy do Nome, w którym wybuchła epidemia dyfterytu. Niezwykłą pamiątka tego "wyścigu ze śmiercią" jest wystawiony w 1926 roku w nowojorskim Central Parku pomnik psa o imieniu Balto prowadzacego jeden z zaprzegow.

Dzięki sławie tych wyścigów niezwykła przygoda człowieka z psem zaprzęgowym trwa do dziś. Śmiałków pragnących poznać jej smak można spotkać na całym świecie.
W Polsce po raz pierwszy wyścigi krótkodystansowe zostały zorganizowane w dniach 30.11-01.12.1991 roku. Głównym organizatorem była Maria Czerwińska, założycielka Fundacji "Cze-Ne-Ka", która zaprosiła do współpracy członków warszawskiego oddziału Związku Kynologicznego w Polsce. Wyścigi odbyły się w Szczypiornie koło Pomiechówka i wzięło w nich udział dziewięciu zawodników.
Natomiast pierwsze średniodystansowe wyścigi odbyły się w 1997 roku. Głównym organizatorem był Andrzej Górowski, ratownik GOPR-u z Rabki.

Źródła:
B. Pawlikowska, Zdobyłem biegun północny, "National Geographic", nr ,1999
M. , I. Szmurło, J. Krechowiecka, Psy zaprzęgowe, Agencja Wydawnicza "Egros", Warszawa 1995
W. Boryczko, Zaprzęgi. Historia sportu zaprzęgowego w Polsce, Przedsiębiorstwo Poligraficzne "Deka", Kraków 2003

Dyscypliny

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29.10.2003 roku, Nr 193, poz. 1888 sport psich zaprzęgów został wpisany na listę dziedzin i dyscyplin, w których mogą działać polskie związki sportowe.

W skład dziedziny sportu psich zaprzęgów wchodzą cztery dyscypliny:

• wyścigi psich zaprzęgów

• pulka i skijoring

• canicross

• bikejoring